Die goeie ouwe tijd

“Jij kan nog niet eens slachten, vroeger leerde je het echte vak. Niet dat gepruts met al die liflafjes van tegenwoordig.” In de loop van de jaren heb ik ze aangehoord, de verhalen van die goeie ouwe tijd en nu van deze oude slager. Hij vervolgde zijn verhaal: “Ja vroeger begonnen we om 4 uur ’s morgens om de varkens te slachten, worst te maken, en spek te roken.”

Ik keek de man aan en zag een oude man met een getekend gezicht, kromme vingers van de reuma en versleten knieën. Aan zijn dikke dooraderde neus viel af te lezen dat ouderwets koude winters waren opgewarmd met vele neutjes.

Dat ik hem stilzwijgend aankeek was voor hem klaarblijkelijk een aanmoediging om meer te vertellen. Over een grote slachtstier die niet naar binnen wilde lopen. “Ik wilde hem een trap voor zijn kloten geven, stapt dat beest opzij en ik trap tegen zijn poot. Ik heb drie weken mank gelopen.”

Hij komt nu op gang en de verhalen blijven komen.

“Die stieren waren zo groot dat je de schouder met 2 man moest loshalen. En ik zweer je het is echt gebeurd. Ik zie dat de een slager de schouder optilt zodat de andere slager hem kan lossnijden, maar hij snijdt te ver. In één haal snijd hij de schouder los en de buik van die slager van links naar rechts helemaal open. Die slager loopt met die schouder in zijn handen naar de werkbank, tilt hem erop en zegt; ik denk dat ik maar even langs de dokter ga.”

Zonder op mijn commentaar te wachten spreekt hij verder over de vloer boenen met varkensgal, over de rookkast die afbrandde met de verse rookworst erin. De leerling die naar andere slagers werd gestuurd om het spekzaagje te halen. De fles jenever die achter de poot van het hakblok stond om af en toe een opwarmertje te nemen.

Mijn gegrinnik was voor hem een stimulans op helemaal los te gaan. Hij vertelde over de jongen die met zijn hand in de gehaktmolen kwam. Dat het in de billen knijpen van de winkeldames zo leuk was als ze klanten stonden te helpen. Ze mochten niets laten merken. En die  blonde die in de koelcel te pakken werd genomen. Toen ze er over klaagde is ze ontslagen. Winkeldames waren makkelijker te krijgen dan goede slagers.

Deze verhalen zijn stuk voor stuk echt gebeurd.

Dierenmishandeling, onveilig werken, alcohol gebruik, seksuele intimidatie en misbruik; het was destijds niet ongewoon in het stoere mannen-wereldje binnen de slagerij.

Je kan het je toch niet meer voorstellen anno 2022, of misschien toch wel?