Het jaar is bijna voorbij. Het was een lastig jaar voor de slagersbranche. Het aantal slagerijen is de afgelopen jaren flink gedaald en het imago van vlees is verslechterd. Ook het werk is minder populair geworden.

Het imago van het ambacht is niet positief. Hard werken, zwaar werk, kou en vroeg beginnen. Dat imago hebben we zelf in de hand gewerkt. Te vaak wordt er negatief gesproken over het werk. Natuurlijk moet er hard gewerkt worden maar is dat anders dan bij een bouwbedrijf, een loodgieter of een kantoorbaan? Wij zijn er als slager echt niet slechter aan toe dan andere beroepen. Is het werk zwaarder? Vroeger was het zeker een zwaar beroep, veel trekken en tillen, maar net als in al de andere beroepen is hier paal en perk aan gesteld. De koude is ten opzichte van een kantoorbaan zeker aanwezig maar veel werk is in de buitenlucht of in wat men noemt geconditioneerde ruimtes met een klimaat wat ook niet te vergelijken is met een behaaglijke woonkamer. Ten leste de werktijden. Vroeg beginnen is vroeg klaar, later beginnen is later klaar. Iedereen zal zijn eigen voorkeur hebben.

Als we vanaf nu wat positiever over ons werk praten. We hebben gevarieerd werk met over het algemeen goede arbeidsomstandigheden. We werken in teamverband en ontmoeten veel verschillende mensen en bovenal we zijn ambachtsmensen. Wij kunnen iets wat de meeste mensen niet kunnen. Wij hebben verstand van iets waar de meeste mensen geen verstand van hebben.  Die kennis en vaardigheden mogen we trots op zijn en dat moeten we uitdragen.

Vrijwel iedereen die ik spreek is van mening dat het slagers beroep een mooi vak is. Men zegt dan: “een mooi ambacht maar…………………..” Op dat moment moeten wij zeggen: Ons ambacht is al honderden jaren een mooi ambacht en net als al de andere beroepen is het werk niet veranderd maar de omstandigheden wel.

Slager, een mooi ambacht ons beroep.